“Azərbaycan Erməniləri Assambleyasının” sədri, Azərbaycan məsələləri üzrə mütəxəssis Qriqori Ayvazyan yenə revanşist fikirləri ilə “at oynadır”.
KONKRET.az xəbər verir ki, onun erməni saytlarında gedən son müsahibəsi deməyə əsas verir ki, dəmir yumruq tam öz işini görməyib.
Çünki Ermənistan Qarabağ da daxil olmaqla 86,6 min kvadrat kilometr ərazisi olan Azərbaycanın ərazi bütövlüyünü tanıdığını bəyan edib. Lakin Nikol Paşinyana müxalifətdə olan qüvvələr, kilsə ideoloqlarının qulları hesab edir ki, Ermənistan tam məğlub olmayıb.
Qriqori Ayvazyan müsahibəsində deyir ki, “Anklavlar” adlanan ərazilərin Azərbaycanın bir hissəsi kimi tanınması üçün heç bir hüquqi və tarixi əsas yoxdur. “Bu sərhədlərin tanınması və qondarma “sülh müqaviləsi”nə istinad edilməsi də yanlış siyasətdir, çünki bu, münasibətlərin nizamlanmasına dair müqavilə ola bilər, amma heç bir halda “sülh müqaviləsi” ola bilməz. Çünki bu, ölkəmizin kompensasiya verməsi ilə nəticələnə bilər. Bunu heç bir halda “sülh müqaviləsi” adlandırmaq olmaz. Axı biz Azərbaycana müharibə elan etməmişik. Sülh müqaviləsinin məğzi budur ki, Ermənistan Azərbaycana müharibə elan edib, indi də barışırıq Təsadüfi deyil ki, Rusiya-Ukrayna müharibəsi “xüsusi hərbi əməliyyat” adlanır, müharibə adlandırılmır, çünki müharibə sülh müqaviləsini diqtə edir və bu, hüquqi və siyasi nəticələrə gətirib çıxarır. Sülh müqaviləsinin imzalanması intihar paktı olardı. Ermənistan hakimiyyəti dəfələrlə deyib ki, onların Qarabağ xalqı adından danışıqlar aparmaq hüququ yoxdur, bəs onlar necə olur ki, Qarabağı Azərbaycanın bir hissəsi kimi tanıyırlar?
Sual: Nikol Paşinyan bildirmişdi ki, demarkasiya və delimitasiya işləri 1975-ci ilin sovet xəritələri əsasında aparılmalıdır, lakin Azərbaycan Xarici İşlər Nazirliyi konkret xəritələr üzrə razılaşmanın olmadığını bəyan etdi. 1975-ci ilin xəritələrinə əsaslanan prosesin həyata keçirilməsi Ermənistan tərəfi üçün hansı riskləri daşıyır və Azərbaycan bu xəritələrdən də niyə imtina edir?
Cavab: İndi Bakı Tbilisi, İrəvan, Naxçıvan, Qarabağ, Qərbi Zəngəzur, Göyçə və Təbrizin Azərbaycanın tərkib hissəsi olduğu xəritələri təbliğ edir. Əslində bu, sadəcə, nağıldır, uydurmadır. 1975-ci ilin xəritəsinə gəlincə, onu vurğulamaq o qədər də düzgün deyil, çünki bu xəritəyə internetdə də rast gəlmək olar. Bunlar gizli deyil. Ermənistan tərəfi öz ərazi bütövlüyü prinsipini müdafiə etməli, bəzi xəritələrə arxalanmamalıdır. Üstəlik, vurğulamaq istərdim ki, Qars və Moskva müqavilələri etibarsızdır, Azərbaycan da onların legitimliyini tanımır. Azərbaycanın da Rusiya və İranla mübahisəsi olduğu bir şəraitdə Qarabağ da daxil olmaqla 86,6 min kvadrat kilometr ərazisi olan Azərbaycanın ərazi bütövlüyünü tanıyırıq. Biz də bu haqda düşünməli deyilikmi? Biz Gürcüstanla dost ölkəyik, amma 30 ildir ki, demarkasiya və delimitasiya işləri apara bilmirik. Bəs biz bir neçə gün ərzində Azərbaycanla bu cür işi necə həyata keçirə bilərik? İlham Əliyevi dinləsəniz, o, dəfələrlə vurğulayıb ki, Qərbi Zəngəzur və İrəvan tarixi Azərbaycan torpaqlarıdır.
- İndi nə edək? Onlar Qərbi Azərbaycan hakimiyyətini dirçəltərək, azərbaycanlıların Ermənistana gəlməli olduğunu iddia edirlər. Mən yaxşı başa düşmürəm, amma Azərbaycanda yaşayan ermənilərdən danışan varmı, yoxsa bu insanlar ümumiyyətlə yox idi? Gəncədə, Bakıda, Sumqayıtda ermənilər yaşayırdı, indi bu haqda kim danışır? Bu gün deyirlər ki, əvvəllər burada azərbaycanlılar yaşayırdı, bu nə deməkdir? Bu gün Qarabağ, sabah Zəngəzur, sonra İrəvan? İrəvanda da azərbaycanlılar yaşayırdı, amma Bakıda ermənilər daha çox idi, bəs bu barədə kim danışmalıdır?
Qriqori Ayvazyan erməni ideologiyasına yeni tezislər gətirir. Əslində bu barədə əvvəllər danışılsa da, sülh müqaviləsinin imzalanması ərəfəsində belə arqumentlər ermənilər üçün daha əlverişli sayılır. Bəs bu tezislər hansılardır? Ayvazyan belə bir konteksti vurğulayır ki, azərbaycanlılar Ermənistanı zorakılıq olmadan, öz istəkləri ilə tərk edib, ermənilər isə Bakıda və Sumqayıtda kütləvi şəkildə qətlə yetirilib, insanlar öz yurd-yuvalarından didərgin salınıb. O belə bir sual da verir: “Ermənilərin Azərbaycandan və ermənilərin üstünlük təşkil etdiyi ərazilərdən çıxarılması məsələsini kim qaldırmalıdır? Əliyev deyib ki, istəsəniz də, istəməsəniz də türklər öz əvvəlki yaşayış yerlərinə qayıtmalıdırlar. Və onu da deyib ki, “Zəngəzur dəhlizi”nin açılmasına razı olmasanız, zorla açacağıq. Əliyev bunu təkrarlamaqdan heç vaxt yorulmayacaq. Bu isə bizim üçün milli təhlükəsizlik məsələsidir. Milli Elmlər Akademiyasının Etnoqrafiya və Arxeologiya İnstitutunda “Udinlər: tarixi-etnoqrafik icmal” adlı kitab nəşr olunub. Düşünürəm ki, hər birimiz Azərbaycan təbliğatına bir növ müqavimət göstərməliyik”.
Sual: Ermənistan hakimiyyətinin bu güzəşt siyasətinin nəticələri bizim üçün necə olacaq?
Cavab: Bu, bizim konstitusiya quruluşumuzu devirmək siyasətidir. Konstitusiyamızda Müstəqillik Bəyannaməsi qeyd olunub və bu Bəyannamədə nəyin nədən ibarət olduğu aydın şəkildə ifadə olunub. Bəzi siyasətçilərimiz deyəndə ki, lazım gəlsə, Konstitusiyanı dəyişəcəyik, bu, konstitusiya quruluşunu devirmək cəhdi olacaq. Konstitusiyamız Müstəqillik Bəyannaməsinə əsaslanır və İstiqlal Bəyannaməsində Qarabağla bağlı müddəa, eləcə də “soyqırımla” bağlı müddəa açıq şəkildə ifadə olunub. Bu günlərdə Diasporla İş üzrə Baş Komissar bildirib ki, soyqırımı məsələsi daha çox mənəvi müstəvidə olmalıdır, bu məsələdə çox da məqsədyönlü olmayacağıq. Bunun mənası nədir? Ancaq bir şeyi vurğulamaq istəyirəm: Həqiqət bizim tərəfimizdədir və qələbə mütləq bizim olacaq.
Hazırladı: Natiq Səlim,
KONKRET.az