2011-ci ildə Rusiyanın sakit şəhərlərindən biri olan Nijniy Novqorod müasir tarixdə ən dəhşətli cinayət hadisələrindən birinin mərkəzinə çevrildi.
KONKRET.az xəbər verir ki, nüfuzlu bir tarixçi, dilçi və özünü “qəbiristanlıq üzrə mütəxəssis” kimi təqdim edən Anatoli Moskvinin mənzilində 29 bəzədilmiş “kukla” tapılması bütün dünyanı şoka saldı; lakin bunlar əslində 3–12 yaş arası qız uşaqlarının mumiyalanmış cəsədləri idi.
Qonşuları və həmkarları üçün Moskvin tez-tez qəbiristanlıqlarda gəzib folklor haqqında yazılar yazan, qəribə maraqlara sahib, sakit və içinə qapanıq bir ziyalı kimi tanınırdı.
Lakin bu akademik simanın arxasında ritual, sayıqlama və dəhşət arasındakı sərhədi itirən qorxunc bir hiss gizlənirdi.
Moskvinin “metodları” həm dəqiq, həm də ürpədici idi. Gecənin qaranlığında, yerli qəbiristanlıqlardan yeni dəfn olunmuş qız uşaqlarının cəsədlərini çıxarır, onları duz, soda və quruducu maddələrdən ibarət xüsusi qarışıqla mumiyalaşdırırdı.
Daha sonra bədənlərini formasını qorumaq üçün parça ilə doldurur, döş qəfəsinə qutular yerləşdirir, gözlərinin yerinə isə oyuncaq gözlər və ya düymələr taxırdı — onlara kukla kimi donuq baxış vermək üçün.
Hər bir cəsədə rəngarəng uşaq geyimləri geyindirir, parik və makiyaj əlavə edir və onları öz “xəyal ailəsinin” üzvləri kimi qəbul edirdi.
Onlarla ad günlərini qeyd edir, cizgi filmlərinə baxır, adlar qoyurdu. Və bütün bunları edərkən ruhlarını qəbirin soyuq tənha zülmətindən xilas etdiyinə inanırdı.
Həqiqət nəhayət üzə çıxanda, ailəsi gözlənilmədən onun evinə gəlib bu qorxunc mənzərəni gördükdə hadisə təkcə dəhşət doğurucu təfərrüatlarıyla deyil, həm də demək olar ki, on il boyunca fərq edilməməsi ilə bütün dünyanı sarsıtdı.
Ona paranoid şizofreniya diaqnozu qoyuldu. Moskvin isə heç kimə zərər vermək istəmədiyini, həmin qızları elm və ya sehr vasitəsilə dirildə biləcəyinə inandığını söylədi.
Həbs olundu, lakin məhkəməyə çıxmağa yararsız hesab edildiyindən həbsxana əvəzinə psixiatriya klinikasına yerləşdirildi.
Onun işi, cinayət tarixinin ən qəribə və ən narahatedici hadisələrindən biri olaraq qalır. Tənhalıq tərəfindən dəhşətə çevrilmiş bir dahinin bu hekayəsi faciəvi simvol kimi yaddaşlara həkk olunub.
Natiq Səlim,
KONKRET.az