Son zamanlar İranın Azərbaycana qarşı təxribatçı, qeyri-dost münasibəti getdikcə daha açıq-aydın hiss olunur. İranlı “ekspert”lər, “analitik”lər və s. nifrət dolu çıxışları ilə rəsmi İranın mövqeyini əks etdirirlər.
KONKRET.az xəbər verir ki, iranlı diplomat Əbulfəz Zöhrəvənd Türkiyənin “Yeni şafak” qəzetinə müsahibə verib. O, İranın Azərbaycana qarşı siyasətinin mahiyyətini açıqlayan bəyanatlar səsləndirib. Zöhrəvəndin bəyanatı Tehranın türklərə qarşı düşmənçilik siyasətinin aşkar və bariz nümunəsidir.
Caliber.az iranlı diplomatın çıxışı ilə bağlı geniş material hazırlayıb. Həmin materialı qısaldılmış formada təqdim edirik:
“Zəngəzur dəhlizinin açılmasının çox da uzaqda olmadığını və Azərbaycan – Ermənistan liderlərinin görüşü çərçivəsində mütləq müzakirə mövzusuna çevriləcəyinin dərk edilməsi İran rəsmisini o qədər qorxudub ki, bu cür isterik çıxış edib və həmin çıxış Türkiyə mətbuatında dərc olunub.
Xameneinin yaxını sayılan diplomat həm onun ruhani lideri, həm də İranın digər “yuxarı”larının paylaşdığı Azərbaycana qarşı izaholunmaz nifrətini gizlətməyə belə cəhd etməyib.
O, çıxışında heç bir əhəmiyyət kəsb etməyən absurd “faktları” sadalayıb. Bunlar arasında guya “Azərbaycan-Türkiyə birliyinin İranı Ermənistanla sərhəddən məhrum etmək istəyi”, habelə “türklərin Zəngəzuru ələ keçirmək planı” var.
Belə bir faciənin qarşısını almaq üçün “xameneiçi” əvvəlcə Naxçıvanın İrana birləşdirilməsini təklif edib, bundan sonra o, daha irəli gedərək təkcə Naxçıvan ilə kifayətlənməyib, bütün Azərbaycanı birdən-birə İran İslam Respulikasına daxil etməyi qərara alıb.
Təbii ki, ermənilərin cənub qonşumuzun əsl müttəfiqi olması ilə bağlı bəzi ənənəvi riyakarlıq və iddialar da çıxışda yer alıb.
Qeyd edək ki, bu gün İranda yaşayan 30 milyon etnik azərbaycanlı ən çox şovinist fars siyasətindən əziyyət çəkir. Soydaşlarımız nəinki ən böyük etnik qrupdur, həm də ölkə əhalisinin üçdə birindən çoxunu təşkil edir. İran hökuməti isə milli kimliklə birləşən belə böyük bir qrupun həyat şəraitini yaxşılaşdırmaq üçün bütün mümkün üsullara əl atmaq və hər yolla onların rəğbətini qazanmaq əvəzinə, əksinə, nəinki öz azərbaycanlılarının problemlərini həll etmir, hətta açıq şəkildə yenilərini yaradır.
Urmiya, Ərdəbil və Təbriz fəallarının “itkin düşməsi” və ya həbs edilməsi, Güney Azərbaycanın görkəmli alimi Əhmədrza Cəlalinin edama məhkum edilməsi, Azərbaycan yazıçısı və şairi Yaqub Əhmədvəndi və azərbaycanlı rejissor Cəfər Pənahinin həbsi, nümayişçilərin zorakılıq və amansızlıqla dağıdılması bunun yalnız bir hissəsidir. Repressiyalar haqqında məlumatlar İranın informasiya blokadasından keçir. Hökumətin bütün ekoloji cinayətlərinin başında isə Urmiya gölünün süni şəkildə qurutması dayanır.
Bugünkü fars-rəhbərlər Azərbaycan məktəblərinin açılmasına imkan vermir və bununla da soydaşlarımızın öz ana dilini, tarixini öyrənməsinə hər cür mane olurlar. Lakin hakimiyyətin bütün çirkinliklərinə baxmayaraq, İranda yaşayan azərbaycanlılar ata-baba adət-ənənələrinə hörmətlə yanaşır, milli bayramlarını qeyd edir, ana dilində danışır, Vətənlə əlaqə saxlayırlar.
Alçaqlıq kompleksinə gəlincə, bu, təkcə daxili proseslərdə deyil, həm də Azərbaycan Respublikası ilə münasibətlərdə özünü göstərir. İkiüzlülük və hiyləgərlik İranın siyasətinin mükəmməl təsviri olub. Fars-İran hakimiyyəti azərbaycanlılarla ortaq dini və tarixi yalnız öz mənfəətləri üçün xatırladıb, qalan vaxtlarda təxribat xarakterli bəyanatlar verib, dövlət nəşrlərində təhqiramiz karikaturalar yaratmaq əmri verib.
Azərbaycan torpaqlarının 30 ilə yaxındır ki, Ermənistan tərəfindən işğalı zamanı hiyləgər Tehran işğalçı ölkə ilə nəinki müttəfiqlik əlaqələri qurub, həm də Qarabağda qazıntılar aparan separatçılara hər cür köməklik edib. İran gömrüyü qeyri-qanuni birləşmələrlə məmnuniyyətlə əlaqə yaradıb, ermənilərə yanacaq, ərzaq, tekstil və xammalın daşınmasını asanlaşdırıb. Ermənilər də öz növbəsində Qarabağda dağıdılan və talan edilənləri İrana daşıyıblar və ikiüzlü alçaq İran bütün bunları məmnuniyyətlə qəbul edib.
Bu, 2020-ci ilin payızına qədər, qalib Azərbaycan ordusu Ali Baş Komandan, Prezident İlham Əliyevin rəhbərliyi ilə ölkənin ərazi bütövlüyünü bərpa edənə qədər davam edib. Lakin 2020-ci il noyabrın 10-da üçtərəfli bəyanat imzalandıqdan sonra da iranlılar Qarabağda müvəqqəti yerləşdirilən sülhməramlıların arxasında gizlənən separatçıların düşərgəsinə yük daşımalarını davam ediblər.
Amma bu “alverxana” İİR-in qarşısında Azərbaycan sərhədçiləri tərəfindən dağıdıldı. Ən ağrılısı isə mollaların yaxşı qidalandığı milyonlarla dollarlıq narkotik alverinin tamamilə aradan qaldırılması oldu. Çox güman ki, bunun üçün başqa şeylərlə yanaşı, bizə qarşı kin saxlayırlar. Ona görə güclərin tərk etdiyi və unudulmuş Ermənistanla münasibətlərini gücləndirməkdə davam edirlər.
Türkə, azərbaycanlıya olan nifrət İran hökumətinin alovlanmış şüurunda o qədər dərin kök salıb ki, bu gün maarifçiliyə ümid bəsləmək mənasızdır.
Bəlkə də bu, artıq bütün sağlam hüceyrələri vurmağı bacaran və kəsmək mümkün olmayan xərçəng şişidir.
Bu halda kifayət qədər ağlabatan sual yaranır: 30 milyon azərbaycanlı davam edən ədalətsizliyə dözməlidirmi?! Qardaşlarımız nə vaxta qədər mollaların demans və komplekslərindən əziyyət çəkəcəklər? Daha nə vaxta qədər qəzəblərə, təhqirlərə, zorakılığa, həbslərə, zülmə, hüquq pozuntularına göz yumacaqlar?!
Odur ki, Atlantanın qanadlarını açıb müstəqillik tələb etməsi vaxtıdır – müstəqil Güney Azərbaycanın vaxtı artıq gəlib çatıb! Çünki hökuməti özünü tam vətəndaş kimi hiss etməyə imkan verməyən ölkədə yaşamağa ehtiyac yoxdur!
Sözsüz ki, müstəqil Azərbaycanın daim inkişaf etdiyini görən soydaşlarımız tez-tez xəyalpərəstliklə bizə baxırlar. Amma bizim ölkə heç də həmişə belə olmayıb. SSRİ-yə qoşulmağın 70 ili var idi, o vaxta qədər ki, 30 ildən bir qədər çox əvvəl bir gün müstəqillik tələb edən xalqın iradəsi qalib gəldi.
Yaxşı, Güney Azərbaycan əhalisinin örnək alacağı, nəyə can atacağı birisi var. Yalnız ilk addımı atmaq qalır. Axı İranda son illərdə baş verən bütün mühüm inqilablar Təbrizdən qaynaqlanır!
Güneyli qardaşlarımız, bilirik ki, siz bunu bacarırsınız! Vaxt gəldi!”.
Xuraman Etibarlı,
KONKRET.az