Ermənistanın Sünik əyalətinin Sünik kəndini Azərbaycanla Boxça çayı ayırır. Çayın bu sahilində Martuninin evidir, digər sahilindəki səngərdə isə Azərbaycan əsgərləri keşik çəkir.
KONKRET.az Sünikdən hazırlanmış video-reportajı təqdim edir:
Martun Arzumanyan: “Kimsə sərhəddə yaxın olmalıdır. O da bizik. Onlar hündürdən danışanda burada eşidilir. Mən də türkcə bildiyimdən onların dediklərini qeyd edirəm”.
Babken Mamelyan: “Çayın eni vur-tut 10-12 metrdir. Daşda da atsalar, bizim kəndə düşəcək”.
Bu kənd on illərlə azərbaycanlılarla qonşu olub. Deyirlər ki, o vaxt heç sərhədin yerini də bilmirdilər.
Anuşavan Sarkisyan danışır: “O zaman sovetin vaxtı idi. O da hər şeyi idarə edirdi. İndi kim edəcək?”
Anuşavan elektik mişarını zirzəmiyə qoymaq üçün təmizləyir. İndən belə Zəngilan müşələrindən ağac kəsə bilməyəcək axı. O, kənddə sakit həyatı təsəvvür eləmir.
Anuşavan Sarkisyan: Necə hüzurlu yaşayasan ki, düşmən səndən cəmi bir neçə metr aralıda durub. Bu gün-sabah mal-qara onların ərazisinə keçəcək. Adam keçəcək. Tutub aparacaqlar.
Amma Anuşavanın yoldaşı yadına keçmişi salaraq ərini sakitləşdirməyə çalışır.
Ofik Martirosyan: Əvvəl yaxşı yaşayırdıq. “Sevincimiz də bir olurdu onlarla”.
Anuşavan Sarkisyan: “Bəsdi də. Kəs səsini!”
Ofik Martirosyan: “Nədir, xoşbəxt olmamışıq? Bir yerdə yaşayırdıq da.
Anuşavan Sarkisyan: “Azərbaycanlılarla nə xoşbət-xoşbəxt”…
Ofik Martirosyan: “Hə, Azərbaycanlılarla xoşbəxt deyilik. Ümumiyyətlə, onları görməyə gözüm yoxdur”.
Rima Aleksanyan: “Bu ev türkün idi. O biri ev erməninin. Aramızda heç bir anlaşılmazlıq yox idi”.
Bir-biri ilə hüzur içində, mehriban qonşu kimi yaşasalar da, indi bu xoş münasibətin qayıdacağına inanmır.
Rima Aleksanyan: “Odur bax, bayraqlarını ora taxıblar. Lap yaxınlıqda. Qorxuruq, niyə qorxmuruq. Görən qorxacaq da. Başlarına daş düşmüş türklər yenə gəldilər. Qorxacağıq da, niyə qorxmuruq?”
Fruns Zakaryan: “Bütün günü Sünik-Sünik deyirlər. Nə olub ee süniklilərə?!. Onlar özləri üçün orda durublar, biz də burda durmuşuq. Heç bir təhlükə-zad yoxdur. Siyasi boşboğazlar bütün günü it kimi hürürlər. Süniklilər qorxaq deyillər”.
Bakıdan qaçqın düşmüş Elena Hayrapetovanın gəzişmə ovqatı yoxdur. Bakıdan qaçıb Sünikə gəlib:
“Hər gecə saat 1-dən 5-in yarısına qədər güllə atırlar. Söyüş söyür, ağıllarına nə gəlir, edirlər. Demək olar ki, biz yatmırıq. Onların səsini eşitməmək üçün televizorun səsini qaldırıram. 21 yaşlı qızım var. O da ço qorxaq təbiətlidir”.
Sünik kəndi Qafan Hava Limanının lap yaxınlığındadır. Burda 161 ailə yaşayır. Kənddə Qarabağdan gəlmiş ailələr də var. Onların torpaq sahələri də çayın sahilində yerləşir. O sahələri qorxa-qorxa əkib-becərirlər.
Hazırladı: Rəsmiyyə Şərifova,
KONKRET.az