Elə burdaca Qarabağa gedib çıxa bilməyən, Şuşaya yetişməyən-kal diplomatlardan və ya Cıdır düzü qarşısında əhdi kəsilmiş atdan, ətdən danışaq. ATƏT-dən yəni.

Şuşa ucalığına qalxmağa ləyaqət fobiyası keçirən həmsədrlər çox aşağıda qaldılar. Çooox-çox! Amerika Birləşmiş Ştatları, Fransa və Rusiyanın Azərbaycandakı səfirləri Qarabağa, Şuşaya getmədilər. Əlbəttə, qınaq, məzəmmət, töhmət predmetidir. Axı münaqişənin Dağlıq Qarabağ zamanında onu həll edə bilməyən vasitəçilər barı indi faydalı olmağa çalışmalıydı. Amma bunu edə bilmirlər. Niyə? Cavab sadədir. Azərbaycan BMT Təhlükəsizlik Şurasının qətnamələrini yerinə yetirəndə həm də əlindən bir iş gəlməyən Minsk Qrupu həmsədrlərinin yanaşma tərzini, istinad nöqtələrini, bir sözlə – mövqelərini də məğlub etmişdi.

Bəli, həmsədrlərin münaqişənin 30 ilə yaxın davam etməsində müstəsna xidməti var. Onlar hansı üzlə gedəcəkdilər Şuşaya? Qarabağa müstəqillik arzulayan və öz Senatını bu provokasiyaya soxan Fransa səfiri Şuşada hansı üzlə və ya neçənci üzüylə görünəcəkdi? Yaxud Şuşada “İsgəndər” reketinin necə peyda olması ilə bağlı medianın sualları qarşısında aylardır ki, aciz qalan Rusiya səfiri? Və ya bu ilin aprelində erməni genosidini tanıyan Amerika Birləşmiş Ştatlarının səfirinin Şuşa ucalığında təbii ki, başı aşağı olacaqdı. Həmsədrlərin fəaliyyətinin və ya fəaliyyətsizliyinin nəticəsi bax bu yarış olub. Uzunqulaqlarla…